Sevgi, bir çocuğun temel ihtiyacıdır. Bebekler ilk sevgilerini annelerinden almaktadır. Sevgi bir insanın olumlu duygularını besler. Sevgi ile büyüyen çocuk ileriki hayatında karşısına çıkan insanlara da sevgi ile yaklaşacaktır. Peki bir insanı sevmek nasıl olur? Sadece bakarak mı mesela? Ya da halini hatırını sorarak m? Sevgi, hissettirilir. Bir çocuk büyürken sevgiyi hissetmelidir. Sevgisiz büyüyen bir çocuk hayata karşı savunmasız olur. Onu ilk seven insana hayatını sunar. Daha sonra daha çok yıkım yaşar. Sevgisiz büyüyen çocuklar insanların sevgi kırıntılarıyla avunur. Bir çocuğu ilk önce ailesi sevmelidir. Çocuk, ailesinin yanında güvende hissetmelidir. Bir çocuğa verebileceğiniz en güzel duygu sevgidir. Peki bir çocuğa öğretebileceğimiz en kötü şey nedir? Bu sorunun cevabı ise şiddettir. Bir çocuğa şiddeti nasıl öğretiriz? Mesela, yemeğini yemediği için vurmak. Çocuk bu ceza sisteminden sadece şunu öğrenir “ ileriki hayatımda istediğim olmadığı zaman vurmalıyım.” Çocukları döverek cezalandırmamalıyız. Böyle bir ceza sistemi ile çocuk büyütmemeliyiz. El kadar çocuğu dövmek, o çocuğu eğitmek değildir. Bir başka şiddeti öğretmek ise anne – babanın birbirine uyguladığı fiziksel şiddettir. Bir çocuk babasının annesini dövdüğünü gördüğü zaman, şiddete olan eğilimi artabilir.
Maalesef ki ülkemizde aile içi şiddet, kadına şiddet, çocuğa şiddet oldukça yaygınlık göstermektedir. Bir babanın bir anneyi öldürmesine şahit olan çocuğun yıkımını anlamamız mümkün değildir. Çocuğun çaresizliğini anlamamız içinde ki yangını söndürmemiz mümkün değildir. Bir hayat ölür ama aynı zamanda birçok hayat solar o ölüm ile...
Babam annemi öldürdü... Babamı, benim değil Allah’ın affetmesi gerekiyor!
Çocuklar ebeveynlerinden hangi davranışları görürlerse o davranışı sergilerler. Bir başka şiddet ise psikolojik şiddettir. Çocuğu sevmemeniz ya da çocukla kötü konuşmak çocuğa yapabileceğiniz psikolojik şiddetlerdendir. Çocuğu sevgisiz bırakmak çocuğa verebileceğiniz en büyük cezadır. Çocuğu görmezden gelmek o çocuğa kendini değersiz hissettirecektir. Evde yaşanan fiziksel ve psikolojik şiddet sonucu çocuklara düşük akademi başarısı, sokaklara düşme, madde bağımlılığı, depresyon, akranlarıyla iletişim zorluğu gibi durumlara yol açar. Böyle böyle toplumda şiddet oranları artmaktadır. Eğitim ve sevgi ilk önce ailede başlar. Bir çocuk dünyaya getirmek işte bu yüzden önemlidir. O dünyaya getirilen çocukların en büyük ihtiyacı sevgidir.
Sevginin ve saygının olmadığı yerde çocuğun sağlıklı yetişmesi imkansızdır. Özellikle şiddet ile büyüyen çocuklar hayata karşı sinirli olurlar. Her şeyin onların istediği gibi olmalarını isterler. Babaları annelerine ya da kız kardeşlerine nasıl davranırsa ileri ki hayatında çocuklarına ve eşine aynı şekilde davranacaktır. Şiddet her zaman şiddeti doğurur.
Şiddet ile büyütülen çocuktan, kendine olan güvenini çalarsınız. Hayatını çalarsınız. Cesaretli oluşunu, hayatı sevme ihtimalini, mutlu büyüme ihtimalini, sağlıklı bir psikolojiye sahip olma ihtimallerini alırsınız. Kimsenin şiddet ile büyüyen çocuklardan hayatlarını çalma hakkı yoktur. Savunmasız çocuklara saldırmanın da haklı bir yanı yoktur. Bir başka haber ise yine ülkemizden yıllarca şiddet gören 21 yaşındaki kızın güçlü kalmaya çalışma hikayesi...
10 yıl boyunca şiddet gören Ayşe: Şiddet karşısında güçlü olmaktan başka çaremiz yok
https://www.evrensel.net/haber/427999/10-yil-boyunca-siddet-goren-ayse-siddet-karsisinda-guclu-olmaktan-baska-caremiz-yok
Yapılan haberlere göre her 10 kadından 4’ü şiddete maruz kalmaktadır. Ne kadar acınası değil mi? Çocuğunun önünde annesinin dövülmesi ya da öldürülmesi... Tarifsiz bir acı. Kötüye gidiyoruz, artan şiddet oranları bizi daha geri bir ülke haline gelmemize sebep oluyor. Açıklanan rakamlar sadece o rakamları ifade etmiyor. 4 kadın diyoruz ama o 4 kadının sevdiklerinin de hayatları mahvoluyor. Kaybolan hayatları sadece rakamdan ibaret olarak anlatmamalıyız. 4 kadın demek birçok hayat demek, unutmamalıyız...
TBMM'ye sunulan Hacettepe araştırması: 10 kadından 4'ü şiddete maruz kalıyor
https://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-56927855
O sokaktaki çocuklara, babası annesini öldürmüş olan çocuklara, anne ve babası tarafından sevilmeyen çocuklara, küçük yaşlarda sorumluluk almak zorunda kalan çocuklara, madde bağımlılığı yaşayan çocuklara, anne ve babasının sevgisi çok görülmüş olan çocuklara, bu dünyanın sevgi borcu var. Kaybolan çocukluklarının geri verilmesine ihtiyaçları var. Öldürülen kadınların ya da senelerce şiddet gören kadınların alacakları var. Yaşanamamış hayatlar ile dolu bu ülke... Sevgisiz büyüyen çocukların eseri olmuş bu dünyanın kurtarılmaya ihtiyacı var. Tek ihtiyacımız olan şey, sevmek. Anne – babaların sevgileriyle güzelleşecek bu dünya. Şiddet gösterenlerin dünyası değil, hayata sevgi ile bakanların eseri yapacağız bu dünyayı.
